Wojownicy

Oran

Zatem nie ma co gadac tylko isc dalej. Wy tu lepiej teren znacie więc wy decydujecie co i jak.

Kamdin

-My terenu nie znaju, tylko po pomoc przyszelim, bo Mithos żadnej nie udzieliło.
Asterix głaskał się po wąsach, depcząc śnieg.

Oran

Ja udziele, mam nadzieje ze tyle wystarczy.
Dalej podązał w ciszy...

Kamdin

Szli, szli, szli...... i w końcu stało się. Oran się zmęczył.

Oran

Panowie , nogi mi posluszenstwa jednak odmawiaja. Proponuje postój i posilek by sil dalszych nabrać. Co wy na to?

Kamdin

Spojrzeli się na orana.
-Toż to dopiero 3 godziny marszu. Ale jak mówisz. Obelix przynieś trochę drewna na rozpałkę...
Rzekł Asterix. jego kompan posłuchał, podszedł do młodego, dwumetrowego drzewka, i wyrwał je jedną dłonią.
-Obelixie, ale nie takie, większe przynieś!
Skinął głową. Obelix podszedł do innego, mającego z 10 metrów drzewa, uderzył kantem dłoni i drzewo złamało się.
-W kawałkach?
Asterix przytaknął, a drugi woj zaczął dłonią ciąć drzewo na kawałki. Asterix nic sobie z tego nie robił i tylko wyjął z torby odrobinę suszonego mięsa i jagód, oraz garnek.

Oran

Jak wy to robicie? Ską macie tyle sil, zadem znany mi czlowiek nie dałby rady.

Kamdin

-To dzięki sekretowi naszego druida Panoramixa.
Odrzekł Asterix.
-A Obelix ma tak odkąd za młodu wpadł do kociołka z napojem.
-Nawet kropli nie dostje....
Odpowiedział smutno grubas, po czym wrócił do cięcia drewna
-Może druid da ci w nagrodę trochę napoju....

Oran

Może się przydać. Ja ufam memu mieczowi.
poklepał rękojeść.
No to zjedzmy coś.

Kamdin

Asterix wziął nogę od dzika, Obelix.... całego dzika, Oranowi zostało trochę mięsiwa...

Oran

Oran spokojnie konsumował co mu przypadło.
- Widać Obelix ma spory apetyt. Całego dzika na jeden posiłek.

Kamdin

-No co ty - to tylko przekąska na przystawkę.
Uśmiechnął się szeroko.

Oran

Oran wytrzeszczył oczy ze zdumienia. Jadł w ciszy. Gdy sięjuż wszyscy posilili wstał poprzeciągał się nieco i rzekł:
- No to jak? Ruszamy dalej?

Kamdin

-Jak chcesz.
Asterix spakował to co potrzebne do worka, worek dał Obelixowi i ruszyli... Oran nawet wstać nie zdążył.

Oran

Pozbierał sie i pogonił za przyjaciuółmi. Tak też dalej podrużowali rozmawiając czasem o wyprawach czasem o jedzeniu, a czasem opowiadali rózne historie.