Wojownicy

Sinjid

Tak jak w opisie dusza Sinjid'a pałęta się tu bez celu. Po wyraznie twarzy nie widać, że chce wracać do świata żywych.

Kamdin

Wielka metalowa kula z oknem pojawiła się przed Sinjidem. Zobaczył w środku jakieś znajome tware ale nie mógł ich rozpoznać. Po chwili kula znikła z trzaskiem i błyskiem różowego światła.

Sinjid

Wojownik w zastanowieniu jeszcze troche pochodził, po czym udał się do pierwszych lepszych drzwi.

Kamdin

Gdy tylko otworzył drzwi, wdarł przez nie lodowaty wicher. Chłód jak na najdalszej północy.

Sinjid

Więc poszedł do drzwi na przeciwko, by zobaczyć co tam jest.

Kamdin

Gdy tylko otworzył drzwi, wdarł przez nie podmuch ognia. Jak ze wnętrza wulkanu.

Sinjid

Wszedł więc tam by obejrzeć wszystko dokładnie.

Kamdin

Nagle zaczął spadać.... w ogień... uderzył coś w twardego. Okazało się że leży na suficie pokoju z drzwiami.

Sinjid

-Jak to możliwe przecież spadałem.
Woj z trudem wyszedł, z pokoju.

Kamdin

Wyszedł z pokoju i powiał mocny wiatr. Sinjid stał nad brzegiem urwiska, na kamiennej półce, nad jakimśmiastem. Było zbudowane z siedmiu pięter, na ostanim twierdza i iglica. Dalej w krajobrazie majaczył czarne szczyty i czarne chmury. Niżej widać było czarną masę wlewającą się do miasta, na rzece okręty z czarnymi żaglami. Sinjid stał zapatrzony w to miasto, ale poślizgnął się i zaczął spadać... i uderzył w podłogę pokoju w którym były drzwi...

Sinjid

-No dobra co teraz??
Sinjid kroczył w kierunku kolejnych drzwi. Gdy wszedł zobaczył chatke babuni Urtemki.

Kamdin

Nic nie poczuł gyd zamienił się w muchę i wleciał do chatki. Urtemka mruknęła do Sinjida (czyt. muchy)
-Lataj se, bratku, jeszcze cię nie ożywili.
BŁYSK i Sinjid siedział w teatrze na przedstawieniu. Obok nieumarli, głównie wampiry, klaskały na zakończenie. Jeden z siedzących obok rzekł:
-Wspaniałe widowisko. Szkoda że tak szybko zabijają tą dziewicę...
Wypił łyk czerwonej cieczy z kielicha BŁYSK leżał na podłodze znanego mu już pokoju...

Sinjid

Gdy wsał pomyślał, że zaczyna wariować więc zaczą medytować.
-Mam nadzieje, że to mi pomoże (pomyśłał).

Kamdin

Nagle zrobiło się ciemno. Nawet gdy Sinjid otworzył oczy. Jedynie malutka, zielona świeczka paliła się przed siedzącym zakonnikiem. Malutki płomyk miał swoją moc, ale świeczka wogóle się nie topiła, knot nie skracał się.

Sinjid

Woj podszedł do świeczki i wzią ją. Nagle poczuł jakby wracał do życia.