Wojownicy

Oran

Tyle wiem przyjacielu - rzekł sącząc piwo.
A gdzie go ostatnio widzieliście i co podejrzewacie się stało, wszak bez szczegułów nie jestem w stanie wam pomóc.

Kamdin

-Na północy, daleko w Zapomnianej Tundrze. Tam ostatnio poszedłzioła zbierać - jak zwykle odmówił naszej pomocy.

Oran

Zatem wiemy już gdzie się udać. Czy mam wyruszyć samotnie czy idziemy razem.
Dopił piwo i czekał na decyzje.

Kamdin

-No coś ty oszalał? Za klasztor Mithos na piechotę? Samego nie puścimy.
-Nom - wezmę kilka dzików na drogę.
-...

Oran

- Zatem panowie proponuje zebrać sięi wyruszać w droge. Polece tylko zabrać nieco rzeczy.
Wyszedł i wrucił po kilkunastu minutach. Na plecach mial spory plecak, przy boku miecz i małą tarcze drewnianą.
- No ja jestem gotowy, idziemy.

Kamdin

-Chodź, Obelix idziemy.
-No czekaj, czekaj w biegu nie będę jadł. Daj mi minutę.
CZekali 20 minut. Po chwili obydwaj wyszli, a gdy Oran zbierał siędo wyjścia, Martinje zapytała.
-Można na chwilkę?

Oran

Oczywiście, zapłata, ile jestem winien?

Kamdin

-Hmm... ponieważ tamci panowie nie zapłacili to pan musi... 43 sztuki złota.
Uśmiechnęła się uroczo.

Oran

Aż tyle - zdziwił się Oran.
No cuż. Wyjął sakiewke i podał pieniądze Martinje.

Kamdin

Martinje trochę się skrzywiła. Niechciała ale...
-Brakuje 12 monet.

Oran

Tu skrzywil sie Oran nie lubiał mieć długów.
Czy te 12 monet mogłbym oddać po wyprawie? wszak zabrakło mi. Ewentualnie może moge cos w zamian dla ciebie zrobić?

Kamdin

-No dobrze... Jak wrócisz.
Zajęłą się brudnymi naczyniami.

Oran

Oran skłonił się nisko o dogonił nowych towarzyszy podróży.

Kamdin

Obelix wyliczał, ile dzikó powinien jeszcze dzisiaj zjeść, Asterix mruczał coś pod nosem, a Oran trząsł się z zimna - nic dziwnego, śnieżyca, mróż, po kolana w śniegu...

Oran

Oran trzęsąc sięz zimna wyjoł z pakunków nieco znoszony ale ciepły płaszcz, okrył sięi poczuł ulge.
- No mozemy iśc dalej. - dodał z łagodnym uśmiechem.

I wracamy na właściwą sesję...